Już w starożytności ludzie potrafili budować kanały i rowy w celu gospodarowania wodą na powierzchni pól uprawnych. Na przełomie lat 40 i 50 XX, wśród amerykańskich farmerów, zyskało popularność wiercenie studni irygacyjnych, wykorzystywane w szczególności w uprawach rzędowych. Wtedy też zaczęto zastanawiać się, jak dostarczaną wodą odpowiednio gospodarować. Był to początek procesu, który kształtował i doprowadził do powstania technologii uprawy określanej dziś jako Ridge Tillage. Kiedyś rolnicy po zbiorach na swoich polach wykonywali orkę oraz uprawki przygotowujące ją do przyszłych zasiewów m.in tworząc redliny, na których zostaną wysiane rośliny. Gdy zaniechano orki, w latach 70. wśród amerykańskich rolników zrodziła się idea uprawy roślin we wcześniejszych (zeszłorocznych) redlinach. System opiera się na wykorzystaniu herbicydów oraz mechanicznych urządzeń do niszczenia chwastów. Chwasty są usuwane jeszcze przed sadzeniem lub siewem, poprzez specjalne urządzenie, które w odległości 1-2 cali od szczytu grzbietu (redliny) podcina powierzchnię gleby, a zatem oczyszcza rząd z chwastów, które trafiają w międzyrzędzia, gdzie wyschną i stworzą pewnego rodzaju okrycie dla gleby. Pas siewny pozostanie czysty i stworzy dobre warunki do siewu roślin.
Czytaj więcej
Ridge Tillage - wyzwania i problemyWarto zaznaczyć, że taki system możliwy jest do wykorzystania jedynie w uprawach szerokorzędowych i jest najbardziej popularny wśród tych wrażliwych na nadmierne uwilgotnienie tj. bawełna, sorgo i kukurydza. Niszczenie chwastów w trakcie wegetacji rośliny uprawnej odbywa się poprzez zabieg herbicydowy, bądź też kolejny przejazd maszyną do pielęgnacji i formowania redlin. Tak jak inne uprawy bez użycia pługa korzyści płynące z tego systemu uprawy to ograniczenie erozji wodnej, gdyż resztki pokrywają powierzchnię gleby, a odpowiedni kierunek redlin na zboczach tworzy w niewielkiej skali efekt tarasowy. Jak można się też domyślić, ograniczenie liczby zabiegów wpływa na ograniczenie robocizny oraz ilości zużywanego paliwa i wiążącej się z tym emisji spalin. Co więcej Ridge Tillage, spośród pozostałych upraw bez użycia pługa wyróżnia, ograniczenie stosowania herbicydów i związanych z tym kosztów, ze względu na ich mechaniczne niszczenie. Samo przenoszenie pozostałości i nasion chwastów w środek międzyrzędzi umożliwi łatwiejszą kontrolę nad nimi w następnych zabiegach mechanicznych. Na glebach zimnych i nadmiernie wilgotnych umożliwia wcześniejsze sadzenie lub siew roślin, gdyż grzbiety nagrzewają się i wysychają szybciej. System ten doskonale także współgra z systemami nawadniania upraw, pozwalając na dobre nawodnienie roślin, gospodarowanie wodą na powierzchni pola, zarazem nie ograniczając nadmiernie dostępu tlenu do systemu korzeniowego roślin.
W Polsce najpopularniejsze są uprawy ziemniaków na redlinach, jednak odbiegają nieco one od typowej amerykańskiej technologii Ridge Tillage.
Źródła: No-Till farmer.
Obserwuj nas w Google News
Komentarze