Od dziś w wielu regionach wieje silny wiatr co wzmaga działanie erozji wietrznej. Zjawisko jest potęgowane tym, że wierzchnia warstwa gleby jest wyjątkowo sucha, a to powoduje że drobiny piasku, iłu itp. z łatwością mogą zostać przemieszczone na znaczne odległości.

Przy tak silnym wietrze, drobiny piasku, iłu z łatwością mogą zostać przemieszczone na znaczne odległości. Fot. A. Kobus
Przy tak silnym wietrze, drobiny piasku, iłu z łatwością mogą zostać przemieszczone na znaczne odległości. Fot. A. Kobus

Zagrożone są głównie uprawy jare, w tym delikatne siewki wielu gatunków np. buraka cukrowego. Tak silne wiatry mogą je „wywiać” z pól. Co więcej drobiny piasku mogą powodować mikrouszkodzenia roślin, które mogą stać się wrotami dla infekcji wielu patogenów.

Na działanie erozji wietrznej nie tylko ma wpływ ukształtowanie terenu. Najsilniejsze jej skutki obserwuje się w Pasie Centralnym Polski (woj.łódzkie,wielkopolskie), na Kujawach czy Mazowszu a więc na terenach raczej nizinnych. Sprzyja temu intensywna uprawa roślin, zwiększona mechanizacja, powiększenie rozmiarów pól, usuwanie żywopłotów i zadrzewień śródpolnych, jak również długotrwałe pozostawianie gleby bez okrywy roślinnej.