Wśród najważniejszych kwestii omówiono głębokość siewu, wysokość osadzenie dolnego strąka, zapotrzebowanie nawozowe, reakcje na pozostałości herbicydowe oraz coraz liczniejsze szkodniki występujące w uprawie soi.

Optymalny siew

Soja powinna być wysiewana do ogrzanej gleby, gdzie średnia temperatura dobowa na głębokości siewu powinna wynosić 12-14 st. C. Najczęściej będzie to okres między III dekadą kwietnia, a I dekadą maja.

Zbyt wczesny siew, szczególnie w warunkach chłodnej wiosny może spowodować opóźnione wschody, a część nasion może ulec zbutwieniu przez zbyt długi okres pozostawania w glebie. W takim wypadku wschody wydłużają się, a rośliny są bardziej wrażliwe na choroby.

W wilgotnych warunkach głębokość siewu powinna wynieść 3-4 cm, jednak przy wysychaniu wierzchniej warstwy gleby należy ją zwiększyć o około 2 cm.

Niski poziom wilgotności gleby nie sprzyja wschodom, stąd w celu zwiększania podsiąkania wody zalecane jest wałowania pola.

Znaczenie głębokości siewu

Okazuje się, że zarówno zbyt płytki, jak i za głęboki siew będzie problematyczny dla roślin.

Zbyt płytki siew skutkuje zakłóceniem w kiełkowaniu nasion przez zastosowane herbicydy doglebowe. Kiełkujące rośliny będą też bardziej narażone na usychanie w przypadku obniżenia się poziomu wilgotności gleby.

Jeśli jednak siew zostanie przeprowadzony zbyt głęboko, wówczas należy liczyć się z utrudnionymi wschodami, z wystąpieniem zgorzeli siewek oraz z dużo niższym zawiązaniem się dolnego strąka.

Soi nie można uprawiać po herbicydach zawierających aminopyralid przez okres 24 miesięcy od zastosowania (herbicydy mogą stać się  fitotoksyczne dla soi). Co ważne, problem ten zdecydowanie nasila się w przypadku suchych lat.

Nawożenie

Podczas prezentacji, Sibiritseva przedstawiła zapotrzebowanie roślin do wytworzenia 1 t ziarna z ha. Fundamentem jest azot w ilości około 80-90 kg/ha, z czego nawet 70 proc. rośliny asymilują z powietrza za pomocą bakterii brodawkowych umiejscowionych na korzeniach roślin. Ich wzrost naelży wspomóc zastosowaniem nasion ze szczepionką bakteryjną.

Wśród pozostałych składników, do wytworzenia 1 t ziarna potrzeba: 30-40 kg/ha potasu, 25-40 kg/ha fosforu, 16 kg/ha wapnia oraz 8 kg/ha tlenku magnezu.

Co istotne, w ograniczonych ilościach roślinom potrzebne są także mikroelementy takie jak bor, miedź, cynk, wapń, żelazo, mangan, molibden, magnez, czy siarka.  Zastosowanie mikronawożenia może w znacznym stopniu zwiększyć plonowanie soi.

Coraz liczniejsze szkodniki

Dużym problemem plantatorów soi są szkody wyrządzone przez ptaki. Wśród rozwiązań ekologicznych zaprezentowano system do odstraszania ptaków, działający na zasadzie latającej imitacji ptaka drapieżnego. Takie rozwiązanie w formie latawca można kupić już za około 200 zł.

Wśród pozostałych szkodników należy wspomnieć o oprzędziku łubinowym, rusałce osetnik, śmietce kiełkówce, czy o przędziorku chmielowcu.

Sprawdź ceny kontraktów terminowych