Liczba substancji czynnych używanych w odchwaszczaniu przedwschodowym zbóż nie zmienia się znacząco od lat. Ruchy na liście są niewielkie, ale jednak widoczne. W stosunku do starych zaleceń choćby sprzed 2-3 lat dokonały się pewne korekty. W roku 2017 zakazano ostatecznie stosowanie izoproturonu. Przybyła także jedna substancja czynna – pikolinafen – znana z preparatu Pontos. Poza tymi istotnymi zmianami przybywa generyków, preparatów zawierających znane dobrze substancje czynne, ale sprzedawane pod nową nazwą i przez nowych producentów. Analizując tabelę 1, można łatwo zauważyć, że nawet środki posiadające tę samą substancję czynną według zaleceń etykiety przeznaczone są nie zawsze do tych samych gatunków zbóż. Pszenica jako najważniejsze zboże uprawiane w Polsce wymieniana jest w przypadku każdego preparatu. Pszenżyto czy jęczmień rzadziej. Czasami wynika to z redukcji kosztów rejestracyjnych danego preparatu. Mniejsza liczba wpisanych roślin na etykiecie to mniejsza liczba do wykonania kosztownych badań. Preparaty należące do dużych firm są z reguły rejestrowane na większą liczbę gatunków, podczas gdy te należące do mniejszych graczy rynkowych rejestrowane są zwykle tylko na pszenicę. Innym powodem takiego stanu może być zróżnicowana tolerancja na tę samą substancję przez różne gatunki zbóż spowodowana różnicą odmianową, warunkami glebowymi, fazą rozwojową. Jęczmień spośród wszystkich gatunków jest właśnie najbardziej wrażliwy na dobór substancji. Nie powinno się zatem lekceważyć zaleceń producentów i stosować preparaty zgodnie z etykietą. Stosowanie ich w inny sposób jest poza tym niezgodne z prawem, a w razie wszelkich problemów niemożna zareklamować ich skuteczności.

SUBSTANCJE DO PRZEDWSCHODOWEGO ODCHWASZCZANIA

Chlorosulfuron

Substancja dobrze wszystkim znana, przeznaczona głównie do zwalczania miotły zbożowej, ale również chwastów dwuliściennych.Pobierana jest przez korzenie i liście, a następnie przemieszczana w roślinie. Do stosowania na wszystkich typach gleb za wyjątkiem piasków. Optymalna temperatura to 10°C, maks. 15°C. Jeśli zabieg wykonywany jest jesienią, w kolejnym roku można uprawiać rzepak i zboża. Buraki cukrowe wymagają upływu 24 miesięcy od oprysku substancją do ich siewu. Należy jednak pamiętać, że rozkład substancjiw glebie zależy od wilgotności. W latach suchych bezpiecznie jest wydłużyć ten okres. Ze względu na swoją popularność i taniość długotrwałe jej stosowanie wywołało odporność głównie miotły zbożowej.

Diflufenikan (DFF)

Tania i popularna substancja będąca od 20 lat na rynku. Dobrze uzupełnia mieszaniny zbiornikowe lub fabryczne dla zniszczenia całego spektrum chwastów. DFF znany jest przede wszystkim ze swej skuteczności w walce z fiokiem, ale również z przytulią, tasznikiem, gwiazdnicą. Wspomaga efekt chwasto- bójczy innych substancji przeciwko miotle zbożowej i wyczyńcowi. Preparat utrzymuje się na powierzchni gleby przez 8 tygodni, gdzie wschodzące rośliny mają z nim kontakt. Substancja jest pobierana w momencie przebijania się rośliny przez powierzchnię gleby. Zgodnie z rejestracją, w zależności od preparatu jego stosowanie obejmuje całą jesienną wegetację, a nawet wiosnę. Nie wywołuje skutków na roślinę następczą za wyjątkiem konieczności wcześniejszego zlikwidowania plantacji. Wymaga stosowania na wilgotną glebę, a opady deszczu nie obniżają jej skuteczności. Minimalna temperatura działania wynosi 8°C, optymalna 10-20°C.

Flufenacet

Substancja przeznaczona do zwalczania chwastów dwuliściennych, miotły zbożoweji chwastów prosowatych. Pobierana jest przezkorzenie i hypokotyl kiełkujących chwastów. W ograniczony sposób pobierana jest przez liście chwastów. Flufenacet wymaga glebywilgotnej do skutecznego działania. Zalecana temperatura to 10-20°C. Zboża powinny być starannie wysiane, przykryte na jednakową głębokość 3-4 cm.

Flurochloridon

Substancja pobierana podczas kiełkowa-nia nasion. Zwalcza chwasty dwuliściennei miotłę zbożową. Nie stwarza zagrożenia dla roślin następczych. Optymalna temperatura stosowania wynosi 0-25°C.

Pendimetalina

Pobierana głównie przez korzenie, mniej przez liście kiełkujących chwastów. Opty-malna temperatura w czasie kiełkowania wynosi 5-15°C. Zwalcza chwasty jedno- i dwuliścienne, ale wymaga najbardziej ze wszystkich wilgotnej gleby do skutecznego działania. W przypadku suszy może prze-puścić przytulię czepną. Nie ma ograniczeń w następstwie roślin (...)

Cały artykuł znajduje się w najnowszym wydaniu miesięcznika "Farmer"