Projekt został zainicjowany w 2017 r. przez trzech naukowców z Uniwersytetu Adama Harpera w Wielkiej Brytanii. Byli to: Kit Franklin – inżynier rolnictwa, Jonathan Gill – inżynier robotyki oraz Martin Abell – inżynier rolnictwa. W celu realizacji badań ogrodzili oni 1 ha ziemi i wszelkie zabiegi na nim wykonywane przeprowadzali przy pomocy ogólnie dostępnych maszyn przebudowanych do pracy autonomicznej. Do swojego projektu wybrali jęczmień jary odmiany ‘Irina’, który został zasiany 25 kwietnia 2017 w technologii bezorkowej. Wszelkie zabiegi i próbki roślin były pobierane zdalnie. Zbiór wykonano jesienią 2017 i osiągnięto plon 4,5 t/ha. Tym samym naukowcy udowodnili, że to, co jeszcze rok wcześniej wydawało się niemożliwe, jest całkiem realne. Koszt całego projektu zamknął się w stosunkowo niedużej kwocie około 200 000 GBP.
Co ciekawe, dzięki wsparciu brytyjskiej rady rozwoju rolnictwa i ogrodnictwa (AHDB) oraz sponsorów branżowych, projekt nadal jest realizowany. W sezonie 2017-2018 badaniami objęto uprawę pszenicy ozimej, a obecnie rośliny okrywowe. Cały czas rośliny uprawiane są w technologii bezorkowej. Projekt się rozbudowuje i obecnie realizowany jest na 35-hektarowej farmie.
Zdjęcia: www.handsfreehectare.com
Komentarze