Podczas spotkań organizowanych dla rolników w ramach  Klubu Soilteq, można się dowiedzieć jak właściwie gospodarować glebą i jak dbać o jej życie glebowe i materię organiczną. Spotkania organizowane są dwa razy w roku, a w ich programie znajdują się zarówno wykłady jak i pokazy polowe. Uczestnicy klubu mogą zlustrować pola uprawiane bez pługa, zobaczyć jak wygląda struktura gleby w odkrywce glebowej, czy wziąć udział w pokazie pracy maszyn związanych z technologiami bezorkowymi.

Soilteq to inicjatywa, której celem jest zrzeszanie rolników zainteresowanych uprawą roli, które przez Matthieu Archambeauda - jednego z założycieli klubu, określane jest jako system „glebozachowawczy”. Według eksperta, który również będzie jednym z prelegentów podczas konferencji „Farmera”, jest to taki system uprawy roli, który pozwala zachować glebę w możliwie jak najlepszym stanie, podnieść zawartość materii organicznej i zadbać o życie glebowe. Jednocześnie system ten umożliwia zaoszczędzić pieniądze przeznaczone na uprawę czy nawozy i zapewnia większe bezpieczeństwo ekonomiczne gospodarstwa. Idea Klub Soilteq opiera się na 3 zasadach: zredukowaniu uprawy gleby do niezbędnego minimum, zachowania ciągłej okrywy roślinnej na powierzchni pól uprawnych i dbanie o prawidłowy płodozmian roślin.

Zapraszamy do wysłuchania krótkiego wywiadu z panem Andrzejem Łukijańczukiem, który przedstawia głównie założenia Klubu Soilteq. 

 

Więcej o trzech głównych filarach technologii Soilteq przeczytacie poniżej (źródło: Soilteq)

1. Przygotowanie gleby:
Wysokie plony wymagają zdrowej gleby o prawidłowej strukturze. Stąd też konieczność zrozumienia sposobu funkcjonowania gleby i przebiegu procesów w niej zachodzących. Jeśli nauczymy się prawidłowo postępować z glebą, bez naruszania jej struktury i zawartości naturalnych składników organicznych, możemy znacznie ograniczyć zużycie nawozów azotowych i wykorzystanie ciężkich maszyn.
Ciężkie maszyny rolnicze oddziałują niekorzystnie na żyzność gleby na wiele sposobów, w tym m.in. poprzez naruszenie bilansu powietrza i wody, pogorszenie stanu układów korzeniowych, niszczenie aktywności biologicznej. Tego typu skutki mogą zmniejszać chłonność gleby i zwiększać ryzyko lokalnych podtopień.
• Zrozumienie procesów zachodzących w glebie, które decydują o jej strukturze
• Korekta/poprawa praktyk gospodarczych z wykorzystaniem posiadanych maszyn

2. Stała pokrywa glebowa:
Utrzymanie stałej pokrywy glebowej ma zasadnicze znaczenie dla żyzności i dobrostanu gleby z wielu przyczyn, z których najważniejszymi są: ochrona przed szkodliwym działaniem ulewnego deszczu i słońca; zapobieganie erozji gleby, wysuszaniu i spływaniu wody.
Zielona pokrywa glebowa znacznie zmniejsza oddziaływanie kropel deszczu na powierzchnię (które to oddziaływanie prowadzi do niszczenia agregatów glebowych i formowania się skorupy zamykającej powierzchnię). Trwała pokrywa glebowa ma również znaczenie dla infiltracji i utrzymywania wilgoci w glebie, dzięki czemu okresy niedoborów wody są mniej dotkliwe i krótsze, a rośliny mają lepszy dostęp do składników odżywczych. Ponadto stała pokrywa glebowa zwiększa zawartość i sprzyja formowaniu się humusu w glebie, zaś mikro- i makroorganizmom zapewnia stały pobór składników odżywczych.
• Ochrona gleby przed erozją, wysuszeniem i zbiciem dzięki poplonom i podsiewkom w ramach płodozmianu
• Wzrost zawartości substancji organicznych w glebie i poprawa struktury gleby

3. Płodozmian:
Zgodnie z zalecanymi procedurami siewu możemy pozyskiwać składniki odżywcze ukryte głęboko w glebie oraz poprawić wzrost roślin gospodarczych.
Składniki odżywcze wymywane do głębszych warstw gleby, niedostępnych dla roślin, mogą pochodzić z rotacyjnie wymienianych międzyplonów i podsiewek. W ten sposób płodozmian działa jak rodzaj pompy biologicznej. Różnorodność upraw wzbogaca florę i faunę glebową, a ich korzenie wydzielają różnorodne substancje organiczne przyciągające liczne bakterie i grzyby, które odgrywają istotną rolę w przekształcaniu takich substancji w składniki odżywcze przyswajalne dla roślin. Płodozmian pełni też ważną funkcję fitosanitarną, zapobiegając przenoszeniu się szkodników i chorób specyficznych dla danej uprawy pomiędzy poszczególnymi roślinami. Im większe zróżnicowanie upraw, tym korzystniej przebiega rozprowadzanie wody i składników odżywczych w profilu glebowym, i tym więcej humusu powstaje i pozostaje w glebie.
• Rozwój praktyk płodozmianowych sprzyja różnorodności upraw
• Skuteczniejsze zwalczanie chwastów i szkodników