Tym razem los skierował nas do południowej Finlandii, gdzie zaledwie 60 km na północ od Helsinek, tuż obok miasta Hyvinkää, we wsi Palopuro ma swoją siedzibę gospodarstwo Knehtilä. Prowadzą je wspólnie Markus Eerola i Minna Sakki-Eerola. Jak podkreślił rolnik, jest ono prowadzone i rozwijane przez jego rodzinę od 1798 r. Obecnie ma ono powierzchnię wynoszącą 350 ha gruntów ornych, 120 ha trwałych użytków zielonych oraz 30 ha lasu. Większość, bo 320 ha gruntów, jest dzierżawiona od 120 okolicznych rolników.

Aby dostosować się do panujących warunków i zapewnić odpowiednie przychody, rolnik zdecydował się zmodernizować swoje gospodarstwo. Pierwszą zmianą było odejście od pługa, kolejną przejście na uprawę ekologiczną. Ostatnią inwestycją jest biogazownia, która pozwoliła na zamknięcie obiegu materii w gospodarstwie. Gospodarstwo część produktów przetwarza we własnym zakresie i sprzedaje do ostatecznego klienta. 

Uprawa bezorkowa

Większość gleb w gospodarstwie jest gliniasta i trudna do uprawy, dlatego rolnik postanowił wdrożyć na swoich polach uprawę bezorkową. Pierwsze próby w tym zakresie podjął w roku 1998, kiedy to przy użyciu zwykłego grubera przygotował swoje pola do siewu. Jednak maszyna była zbyt lekka i nie do końca się sprawdzała. W roku 2001 rolnik kupił więc profesjonalny kultywator do uprawy głębokiej Köckerling Trio. Rolnik wykorzystuje go także do uprawy średniej na 15-20 cm. Elementy robocze maszyny dobrze mieszają resztki pożniwne z glebą. Przy głębokiej uprawie gleba jest spulchniana na 30 cm oraz napowietrzana. Do płytkiej uprawy ściernisk i uprawy wiosennej (w obu przypadkach do 10 cm) rolnik ma agregat Köckerling Vario o szerokości 7,5 m. Do siewu wykorzystuje siewnik Väderstad Spirit, który doskonale sprawdza się przy siewie w mulcz z jednoczesnym podsiewem roślin motylkowych. Wszystkie ciągniki pracujące na polach są wyposażone w szerokie opony, które mogą pracować na niskim ciśnieniu. Również przyczepy pracujące na polach mają szerokie, niskociśnieniowe opony. Wszystko po to, by w jak najmniejszym stopniu ugniatać glebę. 

Szukasz środków produkcji roślinnej? Sprawdź oferty w portalu Giełda Rolna! 

Ekologia

W 2010 r. rolnik zdecydował się na uprawę ekologiczną. Największy problem w tego typu uprawie stanowią chwasty, więc rolnik ma szerokie spektrum sposobów i maszyn do walki z chwastami. Pierwszym z nich jest płodozmian. Co roku ok. 200 ha gruntów jest obsiewanych trawami i roślinami motylkowymi przeznaczonymi na kiszonkę, która stanowi wsad do biogazowni. Reszta jest obsiewana pszenicą ozimą, owsem, gryką, a w ubiegłym sezonie rolnik po raz pierwszy zasiał żyto ozime – wyda ono, jeśli przetrwa fińską zimę, plon w tym roku. Część zbóż jest wysiewana z wsiewkami trawy lub roślin motylkowych, by „łapać” azot z powietrza. Jeśli chodzi o maszyny, to do walki z chwastami jest wykorzystywany kultywator Köckerling Vario, który na zębach ma zamontowane gęsiostopy podcinające glebę na całej szerokości pracy maszyny. Zgrzebło znajdujące się na końcu maszyny wyciąga podcięte chwasty, a słońce je wysusza. Kolejną maszyną jest agregat Kvick-Finn Rotor – napędzany od WOM ciągnika rotor, który wyrzuca w trakcie pracy w górę spulchnioną wcześniej w osobnym przejeździe przez kultywator glebę oraz podcięte chwasty. Gleba jako cięższa opada szybciej, resztki roślinne opadają na powierzchnię gleby, gdzie wysusza je słońce. Maszyna nadaje się do zwalczania ostrożnia oraz perzu. Jeśli w zasianych uprawach wyrosną chwasty, to w wyposażeniu gospodarstwa znajduje się brona chwastownik. Do zwalczania chwastów wyższych od rośliny uprawnej rolnik wykorzystuje urządzenie CombCut. Jest to mocowana do ciągnika rama wyposażona w szereg ostrzy wykonanych ze stali chirurgicznej. Czesze ona łan, a wszystkie rośliny wyższe od rośliny uprawnej wpadają pomiędzy ostrza i są wycinane. W przechodzeniu roślin przez ostrza pomaga motowidło z miękkimi szczotkami. 

Biogazownia 

Kilka lat temu rolnik wybudował na swoich gruntach biogazownię rolniczą, zarządza nią wraz z firmą energetyczną Nivos. Biogazownia wykorzystuje do pracy ekologiczną kiszonkę pochodzącą z trawy i roślin motylkowych rosnących w gospodarstwie. Rosną one przez dwa lata na polu i akumulują w glebie azot z powietrza, następnie przez kolejne trzy lata na polu rosną zboża. Co roku ok. 3000 t kiszonki z użytków zielonych staje się substratem dla biogazowni, w której produkowany jest metan. Trafia on następnie do położonej na terenie gospodarstwa stacji, na której jest tankowany przez lokalnych mieszkańców do samochodów.  W gospodarstwie testowany jest także ciągnik Valtra z silnikiem przystosowanym do pracy na metanie. Metanem ogrzewane są także wszystkie budynki na farmie. Poferment z biogazowni jest używany jako ekologiczny nawóz na pola, tak aby zamknąć cykl obiegu materii w gospodarstwie.

Tradycja i nowoczesność

Markus Eerola należy do ósmego pokolenia gospodarzy tego miejsca. Początkowo nie był zainteresowany prowadzeniem gospodarstwa. Wybrał studia na Wydziale Ceramiki i Sztuki Szkła na Uniwersytecie Sztuki i Projektowania w Helsinkach. Podkreśla, że wiele się tam nauczył o glinie, co potem pomogło mu w uprawie swoich pól. Później zdecydował się na powrót w rodzinne strony, chciał jednak, aby gospodarstwo było prowadzone inaczej niż kiedyś, nowocześniej, ale z poszanowaniem tradycji i przeszłości. Obecnie ciągniki rolnika wyposażone są w system do jazdy równoległej, rolnik stosuje również częściowo system stałych ścieżek przejazdowych. Także duża część dokumentacji jest rejestrowana elektronicznie, bezpośrednio podczas pracy w polu. Plony, jakie udaje się uzyskać, to 3,2 t pszenicy ozimej oraz 2,5 t owsa. W 2015 r. Eerola został Rolnikiem Roku Regionu Morza Bałtyckiego w konkursie organizowanym przez WWF. 

Palopuro

Wizytówka gospodarstwa

  • Miejscowość: Palopuro, Finlandia
  • Powierzchnia: 350 ha gruntów ornych, 120 ha użytków zielonych
  • Gleba: gliniaste
  • Produkcja roślinna: trawa, koniczyna, owies, gryka, żyto, pszenica ozima, konopie oleiste