Strategia nawożenia fosforem i potasem

Glebę należy traktować jak lodówkę, która nigdy nie powinna być pusta. Nawozimy zatem glebę, a dopiero z niej składniki pobierane są przez roślinę. Nie zawsze jednak samo nawożenie przyniesie oczekiwane efekty, gdyż roślina musi ten składnik pobrać, a do tego wymaga odpowiednich warunków. Aby uświadomić sobie role fosforu i potasu, należy dowiedzieć się za co odpowiadają te składniki. 

Fosfor jest niezbędnym składnikiem odżywczym roślin i bardzo ważnym dla wielu procesów roślinnych i produkcji roślinnej. Jest niezbędnym składnikiem DNA i RNA, budulcem białek i składnikiem syntezy białek. Cząsteczka adenozynotrójfosforanowa (ATP) jest odpowiedzialna za przechowywanie i przenoszenie całej energii wytwarzanej i potrzebnej roślinie. Trzon tej cząsteczki ATP stanowią fosforany, odpowiedzialne za całą aktywność ATP. Fosfor odgrywa również ważną rolę w stymulowaniu wzrostu nowych korzeni. Kluczowym czynnikiem w gospodarce fosforem jest odpowiedni odczyn gleby. Składnik ten jest najlepiej pobierany w zakresie pH około 6,3-6,8. W przypadku zakwaszenia gleby, fosfor ulegnie uwstecznieniu i zostanie związany z jonami żelaza, glinu lub manganu, a w przypadku zbyt wysokiego pH z jonami wapnia tworząc związki nierozpuszczalne -niedostępne dla roślin. Wielu producentów intensywnie nawozi rośliny, nie zwracając uwagi na odczyn, co wpływa na to, że dostarczony składnik nie jest w ogóle wykorzystywany. Dobra informacja, w tym przypadku jest taka, że po uregulowaniu odczynu gleby, fosfor powróci do form dostępnych dla roślin, a rolnik będzie mógł na pewien czas znacznie ograniczyć nawożenie tym składnikiem.

Potas z kolei, odgrywa ważną rolę w aspekcie gospodarki wodnej roślin oraz fotosyntezy, co nabiera szczególnego znaczenia biorąc pod uwagę warunki klimatyczne, z jakimi przyszło nam się mierzyć w ostatnich latach. Potas bierze udział w regulacji otwierania i zamykania aparatów szparkowych, przez to również reguluje pobieranie CO2 z atmosfery, co jest ważnym aspektem fotosyntezy. Potas jest również odpowiedzialny za translokację cukrów w łyku oraz innych składników odżywczych i wody w ksylemie. W nawożeniu potasem, warto zwrócić uwagę na rozpuszczalność danego nawozu. Wpływa to bezpośrednio na tempo oraz stopień wykorzystania składnika. Prosty test rozpuszczalności można wykonać w domu. Rozpuszczalność wpływa na to, jak wiele danego nawozu, trzeba będzie zastosować, co z kolei przekłada się na ilość wprowadzanych do gleby soli, mających wpływ na jej zasolenie.

Czytaj więcej

Potas sposobem na suszę

Równie istotnym czynnikiem, na który mamy wpływ w gospodarce fosforem i potasem, jest sposób jego podania. Warto zadbać, aby cały profil glebowy był zasobny w składniki pokarmowe, gdyż rośliny są w stanie wytworzyć system sięgający nawet 1 metra w przypadku rzepaku, czy 50 cm w przypadku pszenicy, już w okresie jesiennym. Warto zatem, aby na tam gdzie sięgają korzenie, były dostępne dla nich składniki. Dodatkowo w głębszych warstwach gleby, dłużej utrzymywana jest wilgoć w okresach suchych, a jak wiadomo nawóz bez wody nie ma dla rośliny żadnej wartości. Odpowiednia aplikacja nawozu, ograniczy także jego straty związane, ze spływem powierzchniowym podczas ulewnych opadów, co jest niejako działaniem proekologicznym, biorąc pod uwagę fakt, że fosfor jest kluczowym składnikiem, w procesie eutrofizacji wód. Co więcej, duże znaczenie ma także forma używanego nawozu oraz samego występującego w nawozie składnika. Szeroki asortyment oferowany na rynku pozwala wybierać nam, spośród nawozów jedno- jaki i wieloskładnikowych, a także posiadających różne składniki w różnych formach. Przykładowo w uprawie warzyw, szczególnie cenione są nawozy bezchlorkowe.

Jest jeszcze wiele innych czynników, które nie sposób opisać w jednym artykule, jednak te przedstawione są z pewnością tymi, na które należy zwrócić uwagę. Warto zatem wcześnie dokładnie przeanalizować i zaplanować strategie nawożenia fosforem i potasem.

Źródło: Strip-till Farmer.