Wsiewki w kukurydzę zostały wykonane tradycyjnym siewnikiem rzędowym.  Testowane były różne mieszanki roślin: koniczyna z trawami (FM4K), lucerna i koniczyna z trawami (FM3K) oraz mieszanka życicy wielkokwiatowej z życicą mieszańcową (WV). Mieszanki były wysiewane w dwóch fazach rozwojowych kukurydzy BBCH 13 (pierwszy termin) i BBCH 15 (drugi termin).
W roku wykonania wsiewki miał miejsce jedynie zbiór kukurydzy, a roku następnym użytkowanych było kilka pokosów wsiewki. Dla celów porównawczych założono uprawę kukurydzy przez siew czysty (wariant kontrolny). Tak postępowano trzy lata z rzędu (trzy powtórzenia), co miało na celu uwzględnienie wpływu warunków pogodowych na wyniki doświadczeń.

Program doświadczeń 3 wariantów z wsiewką wyglądał następująco:

W wariantach z wsiewką stosowanie środków ochrony roślin jest praktycznie niemożliwe, do regulacji zachwaszczenia nie używano zatem herbicydów. 

Obiekt doświadczalny Ascha położony jest ok. 20 km na północ od bawarskiej podgórskiej miejscowości Straubing na wysokości 430 m n.p.m. Okolica ta cechuje się średnią temperaturą powietrza równą 8,3°C i przeciętnymi opadami rocznymi na poziomie 807 mm. Charakterystyka warunków siedliskowych jest następująca: typ gleby – gleba brunatna i opadowo-glejowa, grupa mechaniczna – piasek gliniasty, skała macierzysta – mieszanki lessowe;, punktowy wskaźnik gleby – 47 zawartość próchnicy – 2,2%.

Mieszanka lucerny i koniczyny z trawami.
Mieszanka lucerny i koniczyny z trawami.

Wyniki w pierwszym ekstremalnym roku
Plony kukurydzy w 2013 r., w którym panowały ekstremalne warunki pogodowe, kształtowały się na poziomie 65 dt suchej masy/ha. Wyjątkowo wilgotna i zimna wiosna opóźniła siew kukurydzy. Niska temperatura wstrzymała jej wschody. Po niej nastąpiły długotrwałe, duże opady, które zamuliły materiał siewny. W rezultacie wschody polowe kukurydzy były słabe.
Aż do czerwca obserwowany był wyjątkowo powolny wzrost kukurydzy. Nasycenie gleby wodą sprawiło, że rośliny nie wytworzyły głęboko sięgającego systemu korzeniowego. Z kolei w okresie upałów w lipcu powstały szkody od suszy. Przedwczesne dojrzewanie kukurydzy uniemożliwiało dalsze wytwarzanie biomasy. Dodatkowo w sierpniu i we wrześniu silne wiatry łamały kukurydzę. Konieczny stał się jej przedwczesny zbiór.
Wpływ wsiewek na plon kukurydzy nie był statystycznie istotny. Należy założyć, że ekstremalne warunki pogodowe zdominowały pozostałe czynniki. Wsiewki zostały wykonane w obydwu zaplanowanych terminach. Słabe wschody polowe wsiewek, będące następstwem suszy, skutkowały wytworzeniem bardzo rzadkich łanów. Ponadto rozwój wsiewek utrudniało zachwaszczenie. Powolna poprawa była notowana dopiero po zbiorze kukurydzy.
Wilgotna i ciepła jesień sprzyjała wzrostowi wsiewek. W roku 2014, inaczej niż w roku wcześniejszym, wytworzyły one zaskakująco gęste, bujne łany. Użytkowanie obejmowało 3–4 pokosy.

 Największe plony wydały życica (134 dt suchej masy/ha) oraz lucerna z koniczyną i trawami (121 dt suchej masy/ha). Natomiast plon koniczyny z trawami był mniejszy (88 dt suchej masy/ha) ze względu na występowanie luk w łanie. Istotne różnice plonowania między terminami siewu zanotowane zostały jedynie w przypadku życicy (termin pierwszy 142 dt, termin drugi 125 dt suchej masy/ha).

W drugim powtórzeniu (2014/2015) nie wystąpiły znaczące różnice w plonach kukurydzy z wsiewką pomimo dłuższych okresów suchych w 2014 r. Wsiewki wytworzyły gęste łany, zanim rozpoczął się okres upałów. W trzecim powtórzeniu (2015/2016) -  wyjątkowo gorącym i suchym sezonie - dały o sobie znać skutki konkurowania kukurydzy z wsiewkami o wodę, znacznie wpływając na plon masy suchej rośliny ochronnej.