Uprawa mieszanek międzyplonowych ma swoje plusy i minusy. Problemów z międzyplonami częściowo uniknąć, dobrze dobierając mieszanki do siedliska i płodozmianu. Jednak wysiewanie tych roślin może nie przynieść pozytywnych skutków, bo sukces uprawy w dużym stopniu uzależniony jest od pogody, a zwłaszcza od dostępności wilgoci w glebie. 

Zalety międzyplonów

Korzenie międzyplonów przerastają profil glebowy i przyczyniają się do tworzenia i utrzymywania struktury gruzełkowatej gleby. Okrywa roślinna stymuluje rozwój organizmów glebowych, zwłaszcza dżdżownic i biomasy drobnoustrojowej. W rezultacie podnosi się poziom równowagi biologicznej w glebie i tym samym poprawia się jej urodzajność. Międzyplony mają też ogromne znaczenie w ochronie gleby przed erozją wietrzną i wodną oraz spływem powierzchniowym. Umożliwiają okrycie pól na zimę, przez co ułatwiają gromadzenie wody z opadów zimowych, które w ostatnich latach są bardzo skąpe, co powoduje wczesną suszę wiosenną. Z kolei wiosną i latem okrywa roślinna  ogranicza parowanie i reguluje temperaturę gleby na skutek jej zacieniania.

Międzyplony minimalizują też depozycję fosforanów i środków ochrony roślin w wodach powierzchniowych. Zapobiegają też stratom składników w wyniku wymywania i przemieszczania do głębszych warstw profilu. Zaletą niektórych gatunków jest również zdolność wiązania wolnego azotu atmosferycznego i wzbogacenie gleby w ten składnik, dzięki czemu można zrezygnować z części mineralnego nawożenia azotowego. 

Dobrze rozwinięty łan międzyplonów tłumi chwasty i osypane nasiona na ściernisku, dzięki czemu możliwa jest rezygnacja z zabiegu uprawowego lub ze stosowania herbicydu nieselektywnego. Wydzieliny korzeniowe niektórych gatunków międzyplonów mogą ograniczać rozwój chorób przenoszonych przez glebę i szkodników -  tak jest np. w przypadku gorczycy czy rzodkwi oleistej. Poza tym eksudaty korzeniowe stymulują aktywność mikroorganizmów w bezpośredniej bliskości korzeni.

Ważną zaletą tych roślin jest również to, że wzmagają różnorodność gatunkową na obszarach użytkowanych rolniczo. Z kwitnących gatunków międzyplonów korzystają owady zapylające,  do tego dochodzą walory estetyczne roślin, które ubarwiają krajobraz.

Wady międzyplonów

Uzyskanie dobrze rozwiniętego łanu międzyplonów nie jest łatwe i wymaga od rolników przygotowanie pola pod uprawę tych roślin. W przypadku technologii bezorkowych przeprowadza się siew bezpośredni lub siew, po co najmniej jednym zabiegu uprawowym. Wymaga to odpowiednich nakładów czasu i robocizny i zwiększa koszty pracy maszyn, w i tak już bardzo napiętym okresie agrotechnicznym. Tańszy siew za pomocą np. rozsiewacza nawozów  sprawdza się tylko w warunkach wilgotnych i w przypadku drobnonasiennych gatunków międzyplonów, takich jak gorczyca biała czy rzodkiew oleista. Nie sprawdza się natomiast w przypadku zakładania wielogatunkowych upraw.

Łany międzyplonów nie zawsze są bujne – zwłaszcza w latach suchych, takich jakim był np. rok 2015 - a wtedy cele, jakie stawia się przed tymi roślinami nie zostają osiągnięte. Dużym problemem na takich polach może być wzmożona presja ze strony chwastów i osypanych nasion. Można zaobserwować też zwiększoną populację gryzoni polnych i ślimaków, co może się wiązać z koniecznością stosowania dodatkowych zabiegów uprawowych, czy aplikacją środków do zwalczania niepożądanych gości na polu.

Niektóre gatunki międzyplonów rozwijają się bardzo szybko, więc w warunkach ciepłej jesieni mogą one osiągnąć dojrzałość i wydać nasiona. Takimi gatunkami jest np. gryka, gorczyca, czy wcześnie wysiane koniczyny. To skutkuje kłopotami z zachwaszczeniem uprawy następczej i  wymaga dodatkowego aplikowania herbicydów. 

Kolejnym problemem w uprawie międzyplonów może być ciepła zima, kiedy gatunki w mieszance nie obumierają i dalej rozwijają się na wiosnę. Stosowane w uprawie następczej zabiegi uprawowe i środki kontroli mogą nie zatrzymać ich wegetacji. Konieczne mogą być wówczas  głęboka uprawa gleby czy aplikacja herbicydu nieselektywnego, a to z kolei może kolidować z dalszymi planami rolnika.

O sukcesie uprawy międzyplonów decyduje już zbiór przedplonu i niezbędne jest tu równomierne rozesłanie słomy. Jeżeli stosowany jest drobny międzyplonowy materiał siewny, to koniecznie trzeba zadbać o dobrą jakość gruzełkowatej struktury łoża siewnego i jego odpowiednie wtórne ugniecenie.